تلویزیون | لوازم خانگی

تلویزیون یا دورنما (به فرانسویTélévision)، از واژهٔ vision به معنای دید یا نما و واژهٔ tele به معنای دور، یک سیستم ارتباطی برای پخش تصویر متحرک و صداها از مسافت دور است. برای استفاده و دریافت امواج تلویزیون، به یک دستگاه به نام گیرنده تلویزیون احتیاج است. امروزه در ایران، به مجموعه فراهم‌کننده و پخش‌کننده برنامه‌های تلویزیونی، «صدا و سیما» گفته می‌شود. از جان لوگی برد دانشمند و مخترع اهل اسکاتلند به عنوان مخترع تلویزیون یاد می‌شود، گرچه دانشمندان و مخترعان بسیار دیگری مانند پائول نیپکو، بوریس روزینگ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی تاکنون در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون نقش مؤثر داشته‌اند.

اجزای یک سیستم تلویزیون[ویرایش]

اجزای یک سیستم تلویزیون ساده عبارتند از:

  • یک منبع تصویر- این می‌تواند یک دوربین ویدئوی حرفه‌ای برای عکسبرداری زنده و ارسال فیلم باشد.
  • یک منبع صدا
  • یک فرستنده که یک یا چند سیگنال تلویزیونی را با اطلاعات تصویر و صدا برای ارسال مدوله می‌کند.
  • یک آنتن گیرنده (تلویزیون) که سیگنالهای تصویر و صدا را دوباره از پخش تلویزیونی بازیابی می‌کند.
  • یک وسیله نمایشگر که سیگنالهای الکتریکی را به نور مرئی تبدیل می‌کند.
  • یک وسیله صوتی که سیگنالهای الکتریکی را به امواج صدا تبدیل می‌کند که همراه تصویر پخش می‌شوند.

سیستم‌های کاربردی تلویزیون شامل تجهیزاتی برای انتخاب منابع مختلف تصویر، مخلوط و ترکیب کردن تصاویر از چندین منبع به صورت یک تصویر، درج سیگنالهای ویدئویی از قبل ضبط شده، هم‌زمان کردن سیگنالهای منابع مختلف، و تولید تصویر مستقیم با کامپیوتر برای منظورهایی مانند معرفی اطلاعات ایستگاه پخش می‌باشد. ارسال می‌تواند از طریق هوا و توسط فرستنده‌های زمینی، از طریق کابل‌های فلزی یا نوری، یا توسط رادیو با ماهواره صورت گیرد. ممکن است در هر جایی به صورت زنجیروار سیستم‌های دیجیتال تعبیه شوند تا امکان کیفیت بهتر ارسال تصاویر را فراهم سازند، پهنای باند ارسال را کاهش دهند، افکتهای مخصوص اضافه کنند، امنیت و حفظ اطلاعات ارسال شده را جهت جلوگیری از دریافت آن‌ها توسط کسانی که در این سرویسها ثبت نام نکرده‌اند فراهم کنند.

نمایش 1–15 از 50 نتیجه